ദേശാഭിമാനിയില്‍ ഞാന്‍ നല്‍കിയിരുന്ന കമന്റ്‌ ഇതാണ്. "നിങ്ങള്‍ എവിടെ എഴുതുന്നു എന്നതല്ല, നിങ്ങളുടെ തലയില്‍ എന്തുണ്ട് എന്നതാണ് പ്രശ്നം. താളിയോലയിലോ പേപ്പറിലോ കമ്പ്യൂട്ടറിലോ എവിടെയുമാകട്ടെ എഴുത്തിന്റെ പ്രതിഭ നിര്‍ണയിക്കുന്നത് അത് എഴുതുന്ന പ്രതലം ഏതെന്നു നോക്കിയിട്ടല്ല. കടലാസും അച്ചടിയും വരുന്നതിനു മുമ്പ് എഴുതപ്പെട്ട ഗ്രന്ഥങ്ങളും എഴുത്തുകാരും ഇന്നും കാലത്തെ അതിജീവിച്ചു നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്. പ്രതലമല്ല, പ്രതിഭയാണ് അതിജയിക്കുന്നത്. ഇത്തരം വിവരക്കേട് പറയുന്നവര്‍ക്ക് പത്രത്തിന്റെ പേജുകള്‍ അനുവദിക്കുന്നതിനു പകരം വരട്ടു ചൊറിക്കുള്ള ക്രീം കൊടുത്ത് പറഞ്ഞു വിടുന്നതാണ് നല്ലത്.".
ഫേസ്ബുക്ക് എന്നാല്‍ തേങ്ങാക്കുലയാണോ അതോ മാങ്ങാത്തൊലിയാണോ എന്നറിയാത്ത ആളുകളാണ് സോഷ്യല്‍ മീഡിയകളെ അടച്ചാക്ഷേപിക്കുന്നത്. ഫേസ്ബുക്കില്‍ എഴുതുന്ന എഴുത്ത് ടോയ്ലെറ്റില്‍ എഴുതുന്ന അസംബന്ധം ആണെന്ന് പറയണമെങ്കില്‍ ചില്ലറ വിവരക്കേടൊന്നും പോര. തലക്കകത്ത് ഒരു കഷണം ടോയ്ലെറ്റ് പേപ്പറിന്റെ കനത്തിലെങ്കിലും 'പരിസരബോധം' ഉള്ള ആര്‍ക്കും പുതുതലമുറയുടെ ചലനങ്ങളും നിശ്വാസങ്ങളും കാതോര്‍ക്കാന്‍ കഴിയും. സക്രിയമായ സാമൂഹിക മാറ്റങ്ങള്‍ പോലും ഇന്ന് പരുവപ്പെട്ടു വരുന്നത് സോഷ്യല്‍ നെറ്റ് വര്‍ക്കിംഗ്‌ സൈറ്റുകളിലൂടെയാണ്. ലോകത്ത് ഇന്ന് ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ വായന നടക്കുന്നത്, ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സൃഷ്ടികള്‍ ഉണ്ടാകുന്നത്, ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സര്‍ഗാത്മക വിപണനം നടക്കുന്നത് ഇ-മീഡിയകളിലാണ്. കോത്താഴത്തെ കിണറ്റില്‍ കിടക്കുന്ന തവള അത് കാണുന്നില്ലെങ്കില്‍ അത് തവളയുടെ മാത്രം കുഴപ്പമല്ല. അതിനെ കിണറ്റിലെത്തിച്ച 'തരിശു ഭൂമി'കളുടെ കൂടി കുഴപ്പമാണ്. വായനയുടെയും എഴുത്തിന്റെയും പുതിയ വസന്ത ഭൂമികളെ പ്രണയിക്കാതെ പഴമയുടെ തരിശു ഭൂമികളില്‍ 'കടലാസ് കൃഷി' നടത്തുന്നവരുടെ കൂട്ടമാണ്‌ വെള്ളമില്ലാത്ത ഇത്തരം കിണറുകള്‍ കുഴിച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നത്.
ഇത്രയും പറഞ്ഞതില്‍ നിന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്. ബ്ലോഗുകളിലും ഫേസ്ബുക്കിലും കാണുന്നതെല്ലാം ഒന്നാന്തരം സാഹിത്യമെന്നല്ല പറഞ്ഞു വരുന്നത്. ഒരു കുഞ്ഞു വളര്‍ന്നു വരുന്നെന്ന പോലെ ശൈശവഘട്ടത്തിലെ ശുശ്രൂഷകള്‍ ഇവിടെ വേണ്ടത്ര ലഭിക്കേണ്ടതുണ്ട്. മലവും മൂത്രവുമൊക്കെ കിടപ്പറയിലും തീന്മേശയിലും കണ്ടെന്നു വരും. അവയൊക്കെ വൃത്തിയാക്കാനുള്ള സന്മനസ്സും സാവകാശവും വേണം. വീഴുന്ന കുട്ടിയെ കണ്ടു പരിഹസിക്കരുത്. ഉടുപ്പില്‍ മൂത്രമൊഴിച്ചാല്‍ തിരണ്ടി വാല്‍ കൊണ്ട് അടിക്കരുത്. വായനശാലകളില്‍ നിന്ന് പുസ്തമെടുത്തും പബ്ലിക് ലൈബ്രറികളില്‍ കയറി വായിച്ചും വളര്‍ന്ന ഒരു ബാല്യം തന്നെയാണ് എനിക്കുമുള്ളത്. ആ കാലത്തെയും ആ രീതികളെയും ഇന്നും ഗൃഹാതുരതയോടെ മനസ്സില്‍ കൊണ്ട് നടക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ മാറുന്ന കാലത്തിന്റെ സ്പന്ദനം തിരിച്ചറിയാന്‍ അത്തരം വൈകാരികതകള്‍ തടസ്സമാകരുത് എന്നാണ് പറഞ്ഞു വന്നത്. സര്‍ഗപ്രതിഭയുള്ള എഴുത്തുകാര്‍ സോഷ്യല്‍ മീഡിയകളെ ഫലപ്രദമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്താന്‍ മുന്നോട്ടു വരണം. പുതിയ വായനാ സംസ്കാരത്തിന്റെ സാധ്യതകളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്താനും വിപണനം ചെയ്യാനും പുസ്തശാലകളും തയ്യാറാവണം. നമ്മുടെ സാഹിത്യവും പൈതൃകവും പുതുതലമുറയിലേക്ക് പകര്‍ന്നു നല്‍കുവാന്‍ ഇ-മീഡിയകളെ ടോയ്ലെറ്റ് എന്ന് ആക്ഷേപിച്ചു മാറി മാറിനില്‍ക്കുകയല്ല വേണ്ടത്.
തകഴി ശിവശങ്കര പിള്ള എന്ന് മലയാളത്തില്‍ എഴുതി ഗൂഗിളില്‍ സേര്‍ച്ച്‌ ചെയ്തപ്പോള്‍ എനിക്ക് കിട്ടിയത് 334 റിസള്‍ട്ടുകളാണ്. മലയാളത്തിലെ ഒരു ശരാശരി ബ്ലോഗറുടെ പേര് എഴുതി സെര്‍ച്ചിയപ്പോള്‍ പതിനയ്യായിരത്തിലധികം റിസള്‍ട്ടുകള്‍ വന്നു. ഗൂഗിള്‍ അമ്മച്ചിക്ക് തകഴിയെക്കാള്‍ പരിചയം ആ ബ്ലോഗറെ ആണെന്നര്‍ത്ഥം. ഇന്റര്നെറ്റില് ഉറക്കമുണര്‍ന്ന് ഇന്റര്നെറ്റില് തന്നെ കുളിയും പല്ല് തേപ്പും കഴിഞ്ഞു ഇന്റര്നെറ്റില് തന്നെ കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഒരു ഇ-യുവാവിനെ/യുവതിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഗൂഗിളിനേക്കാള്‍ പരിതാപകരമായിരിക്കും അവസ്ഥ എന്ന് പറയേണ്ടതില്ല. തകഴിയോ? ലവനാര്? എന്നൊരു ചോദ്യം വന്നാല്‍ പോലും ഞെട്ടേണ്ടതില്ലാത്ത വിധം പരമ്പരാഗത വായനയുടെയും എഴുത്തിന്റെയും വിളനിലങ്ങള്‍ വരള്‍ച്ചയുടെ ചുടുകാറ്റില്‍ വിണ്ടു കീറിക്കിടക്കുകയാണ്. വായനയുടെയും എഴുത്തിന്റെയും വസന്തം ഇപ്പോള്‍ ഇലക്ട്രോണിക് മീഡിയകളുടെ തിരുമുറ്റത്താണ് ഉള്ളത്.
ഓണ്‍ലൈന്‍ എന്‍സൈക്ലോപീഡിയ ആയ വിക്കിപീഡിയ ഒരുദാഹരണമായി എടുക്കാം. പതിറ്റാണ്ടുകളുടെ പാരമ്പര്യവും ആധികാരികതയും അവകാശപ്പെടാവുന്ന നിരവധി വിശ്വവിജ്ഞാന കോശങ്ങളുണ്ട്. എന്‍സൈക്ലോപീഡിയ ബ്രിട്ടാനിക്ക അടക്കമുള്ള നിരവധി വിശ്വപ്രസിദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ . അവയെയെല്ലാം ചുരുങ്ങിയ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളിലാണ് വിക്കിപീഡിയ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞത്‌. ഇലക്ട്രോണിക് വിസ്ഫോടനത്തിന്റെ പള്‍സ് പോകുന്ന വഴി നോക്കി തുടക്കം കുറിച്ച ഒരു ചെറിയ സംരംഭം ഇന്ന് വിജ്ഞാനത്തിന്റെ ഒരു മഹാസാമ്രാജ്യമായി വളര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞു. മാറാന്‍ തയ്യാറില്ലാത്ത പഴയ 'പുലി'കള്‍ തങ്ങളുടെ കൂടുകളില്‍ പുല്ലു തിന്നു കഴിഞ്ഞു കൂടുന്നു.
ഇന്ദുമേനോന്റെ പ്രസ്താവനയോടുള്ള ഒരു വൈകാരിക പ്രതികരണം ആയി ഈ പോസ്റ്റിനെ കാണരുത്. സര്‍ഗപ്രതിഭയുള്ള ഒരു കഥാകാരി എന്ന നിലക്ക് അവരോടു അങ്ങേയറ്റം ബഹുമാനവും ആദരവും ഉണ്ട്. പക്ഷെ ഇ-മീഡിയകള്‍ കക്കൂസ് സാഹിത്യമാണെന്ന വില കുറഞ്ഞ പ്രസ്താവനയോട് വിയോജിക്കാതെ വയ്യ. ഇത്തരം പ്രസ്താവനകള്‍ നിരന്തരം നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മറ്റു സാഹിത്യ പുലികളോടുള്ള വിയോജിപ്പ് കൂടിയാണ് ഒരു ചെറിയ ബ്ലോഗ് ഉടമയായ ഞാനിവിടെ പ്രകടിപ്പിച്ചത്. പുതിയ സാങ്കേതിക വിദ്യകളും രീതികളുമായി ലോകം മുന്നോട്ടു തന്നെ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കും. മാറ്റം വരാത്തതായി ലോകത്ത് ഒന്നേയുള്ളൂ, അത് മാറ്റം മാത്രമാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയാന്‍ 'പുലികള്‍ക്കും പൂച്ചകള്‍ക്കും' കഴിയണം. അതല്ല, ചരിത്രത്തിന്റെ ചവറ്റുകുട്ടയില്‍ വിലയം പ്രാപിക്കാനാണ് ആഗ്രഹമെങ്കില്‍ ആ ആഗ്രഹം ദൈവം സാധിപ്പിച്ചു തരട്ടെ എന്ന് മുട്ടിപ്പായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
Related Posts
സൂക്ഷിക്കുക, ഭാര്യ ഫേസ്ബുക്കിലുണ്ട് !!.
പേര് ഫേസ്ബുക്ക്, വയസ്സ് പതിനാറ് (Female)
ടീനേജുകാരുടെ സോഷ്യല്‍ നെറ്റ്വര്‍ക്കിംഗ്
ഒടുക്കത്തെ Google+
ജനകോടികളുടെ വിശ്വസ്ത ബ്ലോഗര്‍